Nu 2018 echt uit de startblokken is geschoten, wordt het tijd om een overzicht te maken van releases waar we dit jaar naar uitkijken. Er staat al heel wat met stip aangeduid op onze kalender, maar er zijn ook tal van acts die ons voorlopig gedeeltelijk in het ongewisse laten en waarbij we onze speculatieve pen naar hartenlust kunnen bovenhalen. Hoe dan ook: onze redacteurs hebben gekozen voor achttien razend interessante acts die de verwachtingen hoog leggen en ons ervan overtuigen dat 2018 een erg divers en boeiend muzikaal jaar zal worden.
BROCKHAMPTON
Voor wie nog niet voldoende verzadigd was na die stomende SATURATION-trilogie: BROCKHAMPTON, het hyperactiefste hiphopcollectief van het voorbije jaar, beloofde vorige maand dat we ons ook in 2018 aan een langspeler mogen verwachten. De vierde worp van het veertienkoppige gezelschap kreeg, niet onlogisch, de titel ‘Team effort’ mee. Deze flitsende en ongemeen creatieve boy band heeft zijn momentum duidelijk te pakken, en we zijn dan ook erg benieuwd naar wat 2018 voor hen in petto heeft. — Johan Baeten
— BROCKHAMPTON (@brckhmptn) December 14, 2017
Chromatics
‘Dear Tommy’ begint een vaste waarde te worden in onze lijstjes van platen waar we naar uitkijken. De plaat werd initieel aangekondigd in december 2014, maar sedert 2018 is er nog steeds geen concrete releasedatum voor de opvolger van electropop-klassieker ‘Kill for love’. Bandleider/producer Johnny Jewel verkondigde in een recent interview echter wel dat Chromatics nu zijn hoogste prioriteit geniet en dat de nieuwe plaat er honderd procent zeker komt. De single ‘Shadow’, die zowel het nieuwe seizoen van Twin Peaks als onze eindjeaarslijst sierde, zal op de dubbelelpee terug te vinden zijn – net zoals de 5 jaar oude track ‘Cherry’. — Martijn Bas
CHVRCHES
De tweede plaat van CHVRCHES mag dan misschien niet zo’n uitzonderlijk popmeesterwerk geweest zijn als het sprankelende debuut ‘The bones of what you believe’, het bevestigde de status van de Schotse band als referentie binnen de synthpopwereld zonder meer. Bovendien bleek het werk live nog net een tikkeltje beter uit de verf te komen dan op plaat, wat haar een van de toppers uit het festivalcircuit maakte. In 2018 komt er dus een nieuw album en daarop werkt het trio samen met supersterproducer Greg Kurstin voor wat Lauren Mayberry hun meest poppy agressieve, kwetsbare en rare plaat noemt/. Moeilijk om daar niet enthousiast over te worden. — Thomas Konings
Death Grips
Van 2011 tot en met 2016 bracht Death Grips elk jaar minstens één full-length project uit, maar afgelopen jaar kregen we enkel ‘Steroids (crouching tiger hidden gabber’ toegeworpen om ons zoet te houden, een mixtape van zo’n 20 minuten die we tot het waanzinnigste werk van het trio mogen rekenen. Eind september liet de band via Facebook wel weten dat ze muziek aan het opnemen waren met Lucas Abela, een man die noise creëert met behulp van glasscherven. Wanneer we het resultaat van deze samenwerking zullen horen is nog niet bekend, maar de kans is groot dat het in 2018 het licht zal zien. — Tobias Cobbaert
FKA twigs
De wereld zit al een hele tijd te wachten op nieuw werk van FKA twigs, maar 2018 zou wel eens het jaar van haar grote comeback kunnen zijn. Tijdens haar liveshows bracht de zangeres al een handvol nieuwe nummers en in een commercial voor Nike was er al een flard van het nummer ‘Trust in me’ te horen. Daarnaast werd er ook naar gehint dat niemand minder dan Oneohtrix Point Never achter de knoppen zou zitten, waarmee twigs na onder meer Arca alweer een boeiende producer op haar lijstje van samenwerkingen mag zetten. — Tobias Cobbaert
Florence + the Machine
De release van ‘How big, how blue, how beautiful’ dateert al van drie jaar geleden en volgens de gebruikelijke algoritmen zou het vierde album stilletjes aan in aantocht mogen zijn. Florence liet weten dat er in 2018 getourd wordt, wat de kans op nieuw materiaal vergroot. Verder waren er nog een aantal duidelijke signalen van studio-activiteiten met onder andere Banks & Steelz (een collaboratie van RZA en Paul Banks van Interpol). Verder wist Florence aan een krant te vertellen dat ze al een duidelijk thema had voor een vierde album: haar relatiebreuk in 2014. Deze break-up viel haar enorm zwaar en ze zal de serieuze omwenteling in haar leven hiervoor uitdiepen, samen met verhalen over haar alcoholverslaving. Of het album er dit jaar nog komt? Tamelijk wat muzieksites speculeren dat de release net voor de zomer zou vallen. Florence & co. bevestigden zelf nog niks. Er komt begin juli alleszins wel een release van haar boek ‘Useless Magic’. De fans krijgen hiermee een kans om haar creatieve proces te volgen en mee te stappen in de wereld van haar innerlijke demonen. — Naomi Hubert
Flying Lotus
Steven Ellison, beter bekend als Flying Lotus, dropte vorig jaar op Allerzielen een geschenkje waar wij niet rouwig om waren. ‘Post requisite‘ geplukt uit de eerste langspeelfilm van Ellison, baadde weer als vanouds in die hemelse funky, psychedelische sci-fi-sfeer. Dat de beatkeizer van L.A. niet stilzit mochten we enkele dagen geleden nogmaals aan den lijve ondervinden: de nieuwjaarsmix van Brainfeeder sloot af met een nieuwe FlyLo, getiteld ‘Quarantine‘. Er hangt dus iets in de lucht, zoveel is duidelijk. — Johan Baeten
We can only win together. 2018 ✊????
— FLYLO (@flyinglotus) December 29, 2017
Frank Ocean
Christopher Edwin Breaux zat er dan ook al een tijdje op te broeden, en zorgde met de releases van ‘Blonde’ en ‘Endless’ dat 2016 de geschiedenisboeken inging als ‘Het jaar van de Frank’. Ocean bevestigde dat hij in uiterste topvorm verkeert met de vier uitmuntende singles die hij vorig jaar op het publiek loste. Enkele maanden geleden deelde de Amerikaan via i-D een ‘visuele essay‘ via i-D die gepaard ging met een persoonlijke brief. Slotzin: “If you liked two thousand and seventeen then you’ll love two thousand and eighteen.” En was je deze bijna-iconische Tumblr-post al vergeten? — Johan Baeten
Grimes
Grimes liet vorige maand via haar sociale media weten dat haar nieuwe album bijna afgewerkt is. Haar vorige langspeler ‘Art angels’ was een plaat die erg poppy aanvoelde, maar als we de Canadese mogen geloven zal de opvolger veel trager zijn. In april zei ze het volgende over het album: “more chill vibes, downtempos, synth-y shit. That makes it sound boring. It’s not boring”. Dat belooft dus een hele verandering ten opzichte van haar vroegere uptempo geluid. — Tobias Cobbaert
Hannah Diamond
Hannah Diamond belooft ons al een paar jaar haar debuutalbum. 2018 is echter het jaar waarin dat er vermoedelijk ook echt gaat komen. Waarom ik daar zo enthousiast over ben? De Britse popartieste heeft de voorbije jaren haar gimmick weten uit te bouwen tot een complete sound. Het feit dat ze daar haar tijd voor genomen heeft, valt dan ook enkel aan te moedigen. Daarnaast is producer A. G. Cook on a roll. Met Charli XCX maakte hij net een van de belangrijkste popalbums van de voorbije jaren – misschien kan hij hetzelfde trucje nog wel eens uithalen met Hannah. — Thomas Konings
Kanye West
Krijgen we in 2018 een nieuw Kanye West-album of moeten we toch nog wat langer wachten? Twee weken na de release van ‘The life of pablo’ in 2016 kondigde de rapper ‘Turbo grafx 16 (album)’ aan, met geplande release in de zomer. We zijn bijna twee jaar verder maar het beloofde album lijkt nu eindelijk dichter dan ooit. 2017 werd een jaar waarin Kanye vooral muziek producete voor bevriende artiesten en mentale rust opzocht in het familieleven. Toch wijst alles op een nakende terugkeer naar de spotlight in 2018. Zowel Desiigner als Pusha T verzekerden in interviews dat het nieuwe album van Yeezy in de maak is. Een nieuwe tour – een vervolg op de gelauwerde Saint Pablo tour – zou trouwens ook in de steigers staan. — Pieter D’Hooghe
Lorenzo Senni
De Italiaanse producer Lorenzo Senni blies nineties-trance de afgelopen jaren een nieuw leven in met een handvol indrukwekkende ep’s – maar een full-length zat er tot dusver nog niet in. De Warp-protegé loste in 2016 met ‘Persona’ een ontzettend innoverend staaltje pointilistic trance, en toonde vorig jaar met de 12″ ‘XAllegroX / The shape of trance to come’ hoe hij het genre schijnbaar moeiteloos naar zijn hand weet te zetten. Deze rave voyeur is duidelijk klaar voor de volgende stap. — Johan Baeten
Mitski
Sinds Mitski in 2014 het hartverscheurende ‘Bury me at makeout creek’ uitbracht, heeft de indierockartieste in sneltempo zieltjes gewonnen. ‘Puberty 2’ was dan ook een excellente opvolger. Met een sound die minder coming-of-age klonk en met een paar gedurfde keuzes, wist de Japans-Amerikaanse te verrassen en te overtuigen. Ook haar volgende plaat – deze zomer al grotendeels geschreven volgens een interview met Stereogum – zou weer anders gaan klinken. “Whenever someone says they like something about my music, I tend to not want to do that anymore”, zei ze daarover. — Thomas Konings
My Bloody Valentine
Een veel voorkomende voorspelling voor 2017 was dat het een jaar van reünieplaten zou worden. Oude krakken zouden de jonkies wederom tonen hoe het moet. Dat viel uiteindelijk best tegen, maar er komen nieuwe kansen in 2018: muzikaal genie Kevin Shields verzekerde onlangs namelijk de komst van een nieuw My Bloody Valentine-album in 2018. De Ierse band definieerde in 1991 met ‘Loveless’ het shoegazegenre. Daarna was het wachten tot 2013, toen ze terugkeerden met ‘mbv’. In een interview met Rolling Stone zei Shields dat het nieuwe album klinkt alsof iemand wat acid op ‘mbv’ gesmeten heeft en dat voor een dimensionele clash zorgde. Naast de nieuwe plaat kondigde de groep ook een aan dat ze opnieuw zullen touren. Zeker iets om naar uit te kijken. — Pieter D’Hooghe
Ought
The Soft Moon
SOPHIE
Het afgelopen jaar was SOPHIE voornamelijk actief als producer voor andere artiesten zoals Charli XCX en Vince Staples. Zelf bracht ze ook twee zeer uiteenlopende maar erg sterke singles uit. ‘It’s okay to cry’ toont de muzikante van haar meest rustige en popgevoelige kant terwijl ‘Ponyboy’ een onconventionele banger is zoals alleen SOPHIE ze kan maken. Voeg hier nog het feit aan toe dat de Amerikaanse tijdens haar liveshows dit najaar een hele hoop nieuw materiaal bracht, en het lijkt onvermijdelijk dat er dit jaar een nieuw album zal komen. — Tobias Cobbaert
Superorganism
———————————————————————————————————————————————————————-
Verder staan er deze maand al onder meer releases van synthpopper Porches, art-rockgezelschap Django Django, toetsentovenaar Nils Frahm, en ukeleletovenares Tune-Yards op het programma. Fans van het betere gitaargeweld schrijven 26 januari ook best op in hun agenda: dan verbreekt No Age hun vijf jaar durende radiostilte met ‘Snares like a haircut’, en lost Ty Segall, de hardwerkendste garagist van het noordelijke halfrond, ‘Freedom’s goblin’.
Schoolboy Q liet vorig jaar weten dat zijn nieuw album “90 percent done” was, terwijl de nieuwe Blood Orange vorig jaar volgens Dev Hynes op 78 procent zat – een opvolger voor zowel ‘Blank face lp’ als ‘Freetown sound’ hangt dus in de lucht. Meer zekerheid bij de Londenaars van Young Fathers: het trio liet niet zo lang geleden weten dat hun derde langspeler volledig ingeblikt is. Nog zo’n exponent van het betere popwerk, Sky Ferreira, heeft tussen het acteren door ook aan een nieuwe langspeler gewerkt. Het weelderige geluid van Rhye krijgt na vijf jaar een vervolg op ‘Blood’, dat op 2 februari verschijnt. Danny Brown liet afgelopen herfst dan weer verstaan dat hij aan een nieuw album werkt, samen met een producer “who’s legendary in hip-hop.”
Uit traditionele indiehoek staan de heren van Franz Ferdinand klaar met een nieuwe plaat (‘Always ascending’ verschijnt volgende maand), en mogen we meer dan waarschijnlijk ook op nieuw materiaal van Arctic Monkeys rekenen. Een nieuwe plaat van Vampire Weekend behoort ook dit jaar weer tot de geruchtenmolen, met als mogelijke titel ‘Mitsubishi macchiato’. Ook Father John Misty, Gorillaz, en MGMT zijn in blijde verwachting van okselfris werk.
Ten slotte mogen we de trotse verdedigers van onze tricolore natuurlijk niet vergeten: Flying Horseman brengt eind deze maand ‘Rooms / Ruins’ uit, dirk. (foto) komt iets later op de proppen met ‘album.’ – weinig woorden, veelbelovend kabaal. Meer gruizige gitaren zullen dit jaar te horen zijn op de eerstgeborene van het Gentse Teen Creeps. En dan is er nog dat langverwachte debuut van Whispering Sons, dat dit jaar naar alle waarschijnlijkheid het licht zal zien.
