Dat er in Canada spannende muziek wordt gemaakt, is al langer geen geheim. Denk aan BadBadNotGood, Viet Cong (excuseer: Preoccupations) of Holy Fuck, die elk in hun stijl als vernieuwend en vindingrijk worden bestempeld. Het – ook naar eigen zeggen – ondefinieerbare viertal Suuns komt uit Montreal en kent duidelijk eveneens iets van originaliteit. Met ‘Images du futur’ uit 2013 gooide de band hoge ogen, al waren ze het jaar daarvoor reeds curator van Sonic City (toeval dat Viet Cong daar vorige editie de plak zwaaide? We denken van niet). Nu is er ‘Hold/still’, waarmee Suuns verder glijdt op die eigenzinnige mix van krautrock en elektronische post-punk (of zoiets), maar daar wel degelijk nóg een laag duisternis en experiment aan toevoegt.
Voor deze derde langspeler werd er gekozen om de thuishaven te verlaten en naar Texas te trekken. Ze werkten er samen met John Congleton, die al platen producete van Swans en The War On Drugs. Die Swans-achtige, repetitieve mokerslag waarmee ‘Fall’ de plaat aftrapt, is bijgevolg niet heel verwonderlijk, maar komt wél als een verrassing. Gaat ‘Hold/still’ dat krautgehalte overboord gooien en een keiharde kant van Suuns laten horen?
Niet echt, blijkt na een minuut of drie. Zo gaat ‘Instrument’ richting een subtiele drone met uitgepuurde drum- en gitaarpartijen. ‘UN-NO’ houdt het even sober, al zit er toch wat overstuurdheid bij die een noisekantje aan het nummer breidt. Een hypnotiserende en meeslepende boel is het begin van de plaat in elk geval, wel zeker door de vocalen van Ben Shemie, die de geheimzinnigheid extra in de verf zetten. ‘Resistance’ kan dan weer doorgaan voor een supersloom, psychedelisch technoliedje. En net wanneer je bedenkt dat er misschien wat melodie mist op dit album, verschijnt het sluipende, alles-vullende gitaarlijntje in ‘Translate’, dat die gedachte snel weer teniet doet – helemaal door de combinatie met Shemies melodischere zang. Het geheel blijkt bovendien nog eens superdansbaar.
Na zowat op de helft van het album te zijn beland, bekruipt ons helaas wel de vraag wat voor soort band Suuns eigenlijk wil zijn. Zo etaleren ‘Careful’ en ‘Paralyzer’ zeker boeiende momentjes – die poel van bassynths, telkens gecombineerd met kordate drums, bijvoorbeeld – maar neemt een avant-gardistische experimentgehalte het soms iets te snel over. Nummers leiden op die manier vaak tot een evenwichtsoefening om die duistere vibe, die de Canadezen mooi kunnen creëren, niet kwijt te raken. Ook zorgen de vocals af en toe voor eentonigheid, gezien ze net iets te snel uit hetzelfde vaatje gaan tappen: teveel parlando, teveel effect erop. Al blijft het lange ‘Careful’ nog proper overeind door een zeker John Hopkins-karakter in het instrumentale gedeelte. Een overschot aan anti-conformisme sluimert dus geregeld door in de songs, en brengt de toegankelijkheid hier en daar in gevaar.
De conclusie mag echter niet te negatief overkomen. De band levert hier een knappe visie af op hoe 21ste-eeuwse krautrock mag, kan of moet klinken, en durft duidelijk nog een stap verder gaan op het geluid dat hen een paar jaar geleden zo gesmaakt maakte. Verder mag ‘hypnotiserend’ zonder twijfel een positief kernwoord zijn van ‘Hold/still’, misschien juist omdát sommige nummers vaak binnen hetzelfde tempo en sfeer blijven hangen. We zijn er wellicht gewoon nog niet helemaal aan uit of die extreme meeslependheid – in de hand gewerkt door (lichte) eentonigheid – al dan niet positief is. Sowieso leverde Suuns een derde langspeler af die je bij het nekvel grijpt en op verschillende manieren blijft intrigeren. Meermaals beluisteren is daarom zwaar aanbevolen: wij zijn alleszins nog niet klaar met ‘Hold/still’.
Album werd verdeeld door Konkurrent.
Suuns speelt 22 mei tijdens Les Nuits in de Botanique en 17 juli op Dour Festival (info & tickets).
