Beste Drake

Hoe gaat het met je? Sinds de release van ‘Views’ maken we ons een beetje zorgen. Je bent onrustig en het lijkt alsof je niet helemaal weet waar naartoe. Toen ‘Hotline bling’ ons leven kwam binnen geschuifeld hadden we al door dat er problemen waren in je privéleven. Iedereen deed daar dan wat lacherig over, maar nu blijkt er nog meer aan de hand te zijn. In ‘Keep the family close’ vertel je ons dat het ook wat moeilijk gaat met de vriendschap. Een probleem waar Yeezy overigens ook mee kampt, misschien moeten jullie hier eens over praten. Of zijn jullie ook geen maatjes meer, nu zijn verse voor ‘Pop style’ de album cut niet gehaald heeft? Goed nummer trouwens, maar wel een beetje schizofreen. Hoor jij wel eens stemmen, Drake? Heb je soms het gevoel achtervolgd te worden?

Zoals het een echte gang$ter betaamt schrik je niet terug voor wat zelfliefde op z’n tijd. Helemaal in lijn met de prachtige, doch ietwat overgestileerde albumfoto’s durf je in ‘Weston road flows’ te beweren: “your best day is my worst day”. Maar in datzelfde nummer uit je het vermoeden dat iedereen je dood wil. Dit is wat overdreven Drake, je bent te hard voor jezelf. Er is nog vriendschap in je leven, en niet van de minste. Rihanna kwam je helpen bij ‘Too good’, en hier zie je dat vrienden het beste uit mekaar halen. Originele dancehall die om redelijk wat gestuiter vraagt, en een leuk vloeiende zanglijn. We willen meer van dit, en minder minimalistische, lege post-r&b. We zijn gewoon eerlijk, en zeggen dit liever in je gezicht. ‘Still here’, ‘Controlla’ en ‘One Dance’ zijn volgens ons hetzelfde nummer, terwijl meer van hetzelfde zeker niet nodig is op een plaat die bijna anderhalf uur duurt. Een sessie bij de psycholoog is meestal korter.

Nu we toch bezig zijn, nog een tip: autotune is geen zangstijl. Ook hier zien we dat jij en Mr. West dezelfde kwaaltjes delen. Allemaal goed en wel, zo’n effect op de stem, maar zoiets kan een song niet dragen. Volgens ons weet jij dat trouwens maar al te goed. In ‘U with me?’ horen we je echte stem, en dat verveelt veel minder snel dan autotune Drake. Dit gaat ergens over, en dat missen we bij sommige andere nummers op de plaat. (In ‘9’ zeg je: “six upside down it’s a nine now”. Dat wisten we al.) Je bent nog op zoek, dat horen we. Er gebeurt te veel op ‘Views’ om te kunnen spreken van een coherent album, en dat is jammer. Je weet wat je moet doen om een hit te scoren, en je weet hoe popmuziek werkt. Drake, zonder overdrijven, het duurde slechts twee seconden voor we bij ‘Feel no ways’ op de tafels stonden te dansen. Wanneer je op ‘Fire and desire’ resoluut kiest voor een stevige R Kelly-vibe weten we het zeker: je bent gemaakt voor slow jams.

Lieve Drake, wij weten dat je met iets meer concentratie en iets minder achtervolgingswaanzin een plaat zou kunnen maken die dubbel zo goed is als deze. Wij hebben vertrouwen, nu jij nog.

Beste groeten,
Zij die nog geloven in schuurfeestjes.