Porches introduceren aan de hand van het label synthpop lijkt ons gevaarlijk. Je zou dan kunnen denken: “Het is toch niet waar, weer één die ergens een keyboard heeft weten te bemachtigen en daar wat deuntjes denkt uit te slaan.” Geen zorgen, niets is minder waar! New Yorker Aaron Maine, de jongeman achter Porches, valt inderdaad te klasseren onder synthpop, al biedt hij een verfrissende invalshoek en doet hij meer dan enkel jingles uit keyboards toveren. Da’s in ieder geval waar ‘Pool’ ons van overtuigt.

Voor single ‘Be apart’ kon de muzikant op de medewerking rekenen van producer Chris Coady, onder meer gekend door zijn samenwerking met Blonde Redhead en Yeah Yeah Yeahs. Die coalitie heeft haar vruchten afgeworpen: zijn tenorstem vloeit perfect samen met de soms onbehaaglijke synths, een combinatie die ieders armhaar doet rijzen. Niet alleen is de single muzikaal sterk, hij draagt eveneens een ambigue boodschap met zich mee. Maine zingt “I wanna be apart of this all”, wat makkelijk aanzien kan worden voor “I wanna be a part of this all”, een woordspeling die we best kunnen smaken.

De grootste troef van ‘Pool’ blijkt heel vaak de hoge, frêle stem van Maine te zijn. Daarom is het jammer dat autotune soms een te grote vinger in de pap heeft en daar zo afbraak aan doet. Dat is bijvoorbeeld het geval op het titelnummer, waarvan we eerst niet helemaal overtuigd waren. Gelukkig neemt het later een extreem dansbare wending en bewijst de song zo het hitpotentieel van het album. Elk van de twaalf nummers zou zo geïsoleerd kunnen worden tot single zonder dat er eentje uit de boot valt. Ja, zelfs ‘Car’, de vreemde eend in de bijt met het shoegaze-achtige einde.

Het samenspel tussen Maine’s stem en de verschillende synthlagen bereikt pas echt zijn hoogtepunt op ‘Shaver’. Na de eerste luisterbeurt baant het zich via je oren een weg naar beneden, nestelt zich in een van je twee hartkamers (of in allebei) en maakt het zich daar comfortabel aangezien het niet van plan is eertijds te vertrekken. De minimalistische elektrische gitaar à la Darkside in combinatie met jazzy invloeden maken van ‘Shaver’ een grote kanshebber als aanvoerder van menig eindejaarlijst – en dat durven we best al zeggen in februari.

Porches heeft zich dus laten inspireren door verschillende genres en mengt die allemaal door elkaar op zijn schilderspalet tot hij bij de unieke kleur komt die ‘Pool’ is. De engelachtige stem knijpt je luchtpijp toe terwijl op hetzelfde moment de ingenieuze instrumentale begeleiding je naar adem doet happen. Een combinatie die misschien niet zo goed is voor de zuurstofcirculatie, maar wel van die dansende sterretjes veroorzaakt wanneer je de ogen sluit.

Album verdeeld door V2