Enkele jaren geleden kwamen Ciska Vanhoyland en Koen Brouwers samen naar buiten als Mon-o-Phone, waarmee ze aan een eigenzinnige koers doorheen het muzieklandschap begonnen. Dit Zonhovense duo veroverde al snel onze harten met haar donkere maar sfeervolle songs geschraagd door Ms. Phono haar dijk van een stem en de bevreemdende klanktapijten van Mr. Phono. Twee jaar na de ep ‘Two’ ligt vanaf 26 september eindelijk opvolger ‘Escapism’ in de winkel. We kunnen je nu al laten weten dat onze appreciatie voor Mon-o-Phone alleen maar groter is geworden na beluistering van dit nieuwe album.
Terwijl het tweetal na haar eerste plaat zichzelf typeerde als sinister, maakt het donkere hier langzaam ruimte voor een meer sensueel geluid. De oude drumcomputers en analoge synths zorgen nog steeds voor een duistere ondertoon maar tegelijkertijd sluipt er door de zang van Vanhoyland en het verrassende gitaarspel van Brouwers een warmte die je keer op keer bij het nekvel grijpt. Zo sleept de mysterieuze sirenenzang tijdens ‘Riders’ je mee over een mistige zee naar een plaats voorbij de vertrouwde horizon, terwijl we eerder al werden meegezogen op een bezwerende trip door het perfecte samenspel tussen vocals en gitaar van ‘Anyway’. Dat gevoel van ontsnappen en wegvluchten zit vervlochten doorheen de hele plaat. De single ‘Run run run’ maakt die vlucht prikkelend en opwindend terwijl de ‘The great escape’ je halverwege probeert om te leiden via een verborgen oosterse route die zich slechts talmend openbaart.
Wat deze langspeler echt straf maakt is dat geen enkele song op ‘Escapism’ uit de toon valt. De groep slaagt er in om constant op een hoog niveau muziek te maken. Op subtiele wijze mengen de twee laagjes en accenten door hun liedjes, zodat je telkens weer nieuwe invalshoek weet te ontdekken. Zo baadt ‘Sensual blood’ in een broeierige sfeer en ontbolstert zich tijdens het afsluitende ‘My violent delight’ een verfrissende gitaarpartij. Elk effect brengt op zijn beurt ook iets bij aan het geheel en eist nooit de hoofdrol op voor zichzelf.
Het duo werkt nog steeds vanuit een sterke DIY-mentaliteit en presenteert haar cd ook nu weer met prachtig artwork. Ons promo-exemplaar zat zelfs in een mooi handgemaakt hoesje, inclusief een lintje om door te knippen, wat het plezier om de cd op te zetten meteen verdubbelde. Die attitude zorgt ervoor dat het album een kracht en authenticiteit uitstraalt die je keer op keer laat wegdromen. ‘Escapism’ is voor ondergetekende zonder twijfel een pareltje voor in de eindejaarslijstjes, een absolute aanrader.
Mon-o-Phone live aan het werk zien, kan op vrijdag 26 september in Trix te Antwerpen (voorprogramma Sylvan Esso, info & tickets) en op zaterdag 4 oktober in de Muziekodroom op het Hasseltse Play Festival (info & tickets).
‘Escapism’ verschijnt via N.E.W.S.
