Hoe doet Marina Diamandis het toch? Je hoort een van haar nummers een keer. Misschien komt het nog eens langs, maar daarna duikt het op een onverwacht moment gegarandeerd boven water uit een hersencel die flarden onthouden heeft. Vanaf dan kan je niet anders dan Kreunersgewijs opnieuw en opnieuw en opnieuw het betreffende liedje op te zetten.
Eén ding is zeker. De dure hitmakers (doei, Dr. Luke!) bewijst Miss Bubblegum Bitch niet nodig te hebben op deze derde worp. Net als haar alter ego ‘Electra Heart’ trouwens. Die zette de zangeres uit Wales beiden bij het grof huisvuil toen ze aan ‘FROOT’ begon te schrijven. Helemaal alleen.
Het resultaat is op het eerste zicht net zoals ‘Electra heart’ een enorm leuke, suikerzoete electropopplaat. Al schuwt Diamandis een meer stripped down akoestische aanpak ook niet (‘Happy’). Wanneer we echter de lyrics bekijken, lijkt ‘FROOT’ een soort break-up album te zijn, die bovendien ook handelt over depressie, zelfaanvaarding en -ontdekking. Terwijl de ongekroonde popster op haar vorige cd nog in de rol kroop van een fictionele diva en hartenbreekster om roem en bekendheid op een subtiele manier te bekritiseren, perst de zangeres zich nu eerder in een slachtofferrol (‘Blue’, ‘Forget’) en laat ze de buitenwereld voor wat het is om op zichzelf te focussen.
Met haar kenmerkende soepele stem die zich in natuurlijke bochten wringt, zingt Diamandis in metaforen en brute waarheden. Zo gaat ‘Savages’ over rape culture en bezingt ze de in ‘Can’t pin me down’ de traditionele rolpatronen op een onverwachte manier: “Do you really want me to write a feminist anthem? I’m happy cooking dinner in the kitchen for my husband”. Diamandis blijft verrassen.
Als het op pure pop aankomt, dan zwemt niemand linkser van de mainstreamvijver dan Marina. Zo is de grootste hit op de plaat, de titeltrack ‘FROOT’ (ooh die funky bas), het langste nummer en heeft het een atypische structuur. De ultieme song uitkiezen was trouwens niet makkelijk. De Britse beheerst het catchy popsongschrijven tot in de puntjes. We moeten eerlijk toegeven dat we van dit zoete, versgeperst froot juice dat Diamandis ons serveert niet genoeg kunnen krijgen.
