Marble Sounds heeft na een korte pauze een nieuwe langspeler uit die ze ‘Dear Me, Look Up’ doopten. Deze opvolger van hun debuut ‘Nice is Good’ heeft de lastige taak om te bewijzen dat de band meer in zijn mars heeft dan slechts één sterke plaat maken. Terwijl tal van groepen hierin falen, zet Marble Sounds zelfs een stap voorwaarts. De tien songs op ‘Dear Me, Look Up’ staan als een rots en barsten van de krachtige refreinen, meeslepende melodieën en euforische hoogtepunten. Al dit muzikale toverwerk wordt aan elkaar gebreid door de ingetogen vocalen van Pieter Van Dessel. Met z’n wiegende liefdesteksten dringt hij zacht zingend door tot de ziel. Het gaat zelfs breder dan fluisterpop door de aanwezigheid van veel energie en dynamiek qua ritme, wat resulteert in een ideale bries om in weg te kunnen zinken.
Een tokkelende banjo in contrast met warme orgels en diepe drumslagen verwelkomen ons hartelijk in ‘The Summer of The Sun’. Zowel deze opener als de opvolger ‘No One Ever Gave Us The Right’ mogen prat gaan op refreinen van een hoog kaliber en bouwen op tot wolkenkrabbers van climaxen. Door gebruik te maken van trompet of een guitar surf-solo in combinatie met aangrijpende melodieën, schept Marble Sounds een grootse atmosfeer die als een zonsondergang de horizon vult. Dit lijken overdadige vergelijkingen, maar door de euforische doch melancholische sfeer van klanken, voelt het daadwerkelijk zo aan. De albumhoes past trouwens perfect bij de gevoelens die hier losgeweekt worden.
‘Little Lows’, ‘Dance Clarence Dance’ en ‘Photographs’ zijn evenzeer gewapend met refreinen die zich vanaf de eerste luisterbeurt in je hoofd nestelen. Deze songs worden aangekleed met een sierlijke decoratie van gitaren en een zeer boeiende bas/drumsectie die met onconventionele ritmes toch zeer toegankelijk voor de dag komt.
De rustigste nummers op de plaat tonen des te meer aan dat er een kanjer van een songschrijver achter deze band zit. ‘The Silent Song’ doet alles rondom zich zweven door gebruik te maken van heel brede galmen op de drums en gitaar. ‘Leave a Light On’ is dan weer een pianoballade die beeldschoon aangevuld wordt door de zang van Aino Vehmasto. Een tijdloos slaapliedje hebben ze hiermee ongetwijfeld vervaardigd. In ‘Never Lost, Never Won’ komt voor het eerst ook een ruwere kant tevoorschijn. Overstuurde gitaren in combinatie met roepende in plaats van fluisterende vocalen die Van Dessel plots tevoorschijn haalt, bouwen een indrukwekkende muur van geluid op. Uit deze ruis ontpopt het afsluitende ‘Evenings’ zich als een teder vaarwel.
‘Dear me, Look Up’ doet zeker en vast opkijken, als een ruwe diamant die zelfs nog meer dan de vorige plaat het meesterschap van deze band tot zijn recht laat komen. Met zachte piano’s tot wilde gitaren zoekt Marble Sounds z’n grenzen op die zeker in de toekomst nog verder gaan verbreden. We zijn nog lang niet klaar met deze band.
Marble Sounds live zien kan binnenkort onder meer in Antwerpen (TRIX, 05.04, info & tickets), Rotterdam (Motel Mozaïque, 05-06.04, info & tickets) en Gent (Vooruit via Democrazy, 11.04, info & tickets). Check de website van Marble sounds voor meer live dates.
Verdeeld door Konkurrent