Speciaal voor Soulwax halen we ons beste Gents boven – je vindt onderaan een verklarende begrippenlijst terug.

We moeten eerlijk zijn: toen we hoorden dat Soulwax met een nieuwe plaat op de proppen zou komen waren we niet van ’t Lam Gods geslegen. Niet dat we het onaangenaam vinden om na twaalf jaar nieuw werk van Stephen, David en Stefaan in de brievenbus te krijgen, maar toch. Na al de gekke/geniale projecten waar ze zich de laatste jaren mee bezig hebben gehouden lijkt een ‘doodnormaal studioalbum’ haast saai. Tot een beetje achtergrondinfo blootlegt dat ‘doodnormaal’ ook deze keer niet van toepassing is. Wat ‘FROM DEWEE’ dan precies is? ‘FROM DEWEE’ is een plaat van twaalf nummers die in één take werd opgenomen in een spiksplinternieuwe, op maat gemaakte studio in hartje Gent met Igor Cavalera van Sepultura als een van de drie drummers. Want zelfs als Soulwax voor een ‘gewoon studioalbum’ gaat voagen ze hun kluten nie an ’t zeventienste – en dat kunnen we alleen maar toejuichen.

Een precieze uitleg van de hele groepsdynamiek rond Soulwax en 2ManyDJs gaan we hier niet aanvatten. Bekijk de bijhorende Soulwax-special van Belpop een keertje, want wij hebben niet genoeg uithoudingsvermogen om alles hier nogmaals uit de doeken te doen. Uiteindelijk komt het gewoon neer op het volgende: de grens tussen livemuziek maken en live muziek mixen vervaagt. De grens tussen rock en dance is totaal irrelevant (Soulwax + Sepultura: da goa goe thuupe). De grens tussen ‘deze muziek is bijna té simpel’ en ‘die mannen zijn geniaal’ is essentieel. Want ook op ‘FROM DEEWEE’ geeft Soulwax enkele basislessen in het maken van dansplaten, waarbij de edele eenvoud van electronica de stuwende factor is.

‘Do you wanna get into trouble’ is een ideaal voorbeeld. Terwijl je ernaar luistert heb je het gevoel dat je het nummer zelf verzint, zo organisch zit het in mekaar. Het resultaat is logische en daarom immens bevredigende dance. Soulwax bezit de kunde om nummers te laten ontsporen in een dansfeest, of dat nu op een podium is voor ondertduusd man, of thuis in de keuken tijdens de afwas. ‘My tired eyes’ is die perfecte ontsporing, en doet ons met veel plezier een beetje denken aan ‘Rigor mortis’ van Flesh & Bones. Want of het nu vlagen Regi Penxten en Wout Van Dessel uit de nillies, herinneringen aan dreunende New Beat of zachte kussen van LCD Soundsystem en Hot Chip zijn, alle vertakkingen van electronica zijn haast terug te vinden op deze plaat.

Wat het dan typisch Soulwax maakt? We zouden weleens voor de drumsound durven gaan. De punch die livedrummers met zich meebrengen ontbreekt bij menig danceplaat en dat hebben de mannen begrepen. In ‘Is it always binary’ worden we op een zalige drumintro getrakteerd die bijna doet denken aan primitieve volksdansen en op die manier het binaire van elektronische muziek nen toek op zijn muile geeft. Er zal en slinke zesse gesloan worden tijdens liveshows wanneer dit nummer losbarst, en daar zal al eens een regendans tussen zitten. Ook ‘The singer has become the deejay’ spat open door het slim gebruik van verschillende soorten percussie. Drie drummers, meer heeft een nummer nu eenmaal niet nodig.

Dat de teksten van Soulwax niet altijd overlopen van zware poëtische ideeën wisten we al een tijdje, en dat heeft deze muziek ook niet echt nodig. We vermoeden wel dat het woord “machine” zo’n vijfhonderd keer voorkomt op deze plaat (degene die als eerste het exacte aantal naar ons doorstuurt krijgt een seizoensabonnement om naar de Buffalo’s te gaan kijken). Daar waar de tekst wel op de voorgrond treedt, past het ook gewoon bij Soulwax. In ‘Here come the men in suits’, een nummer dat The X-files oproept, lijkt introspectie troef. Wie de mannen in pak zijn is niet het grootste geheim natuurlijk. “They’ll draw you in like moths to a bright and shiny light” lijkt een goede beschrijving van een optreden van Soulwax. Dit metalen funknummer toont perfect hoe levendig synths kunnen klinken, om daarna meteen de meeste kille elektronische sferen op te zoeken in afsluiter ‘Goodnight transmission’. Ideaal om even terug op adem te komen, want na drie kwartier dansen ès ’t schoap nu eenmaal de preut af.

Dat ze hun devuure weer hebben gedaan, die van Soulwax. En dat ze dat verdorie al bijna twintig jaar doen. Zo blijkt nog maar eens dat je in een èwe kasrolle de beste soepe kookt, ook al is de staafmixer die je gebruikt een spiksplinternieuwe studio. En ja, je zou kunnen zeggen dat we dit recept al kennen, maar als het smaakt, dan smaakt het. En wij hebben echt graag Soulwax achter het fornuis. En dit was de langste soepanalogie die tot dusver op Indiestyle verschenen is.

Album verdeeld door PIAS.

Je kan Soulwax nog aan het werk zien op Best Kept Secret Festival, Down The Rabbit Hole en Rock Werchter. De twee shows die ze volgende maand in de AB spelen in zijn uitverkocht.

Legende:

Van ’t Lam Gods geslegen zijn: aan de grond genageld zijn

Zaan kluten voagen aan ’t zeventienste: aan alles zijn voeten vegen

Da goa goe thuupe: dat past goed samen

Ondertduusd: honderduizend

Nen toek op zijn muile geven: iemand op zijn gezicht slaan

En slinke zesse sloan: dansen

Buffalo’s: AA-Gent spelers

’t Schoap ès de preute af: verschrikkelijk moe zijn

Zijn devuure doen: zijn uiterste best doen

In een èwe kasrolle kookte de beste soepe: Je zou nog verrast kunnen zijn, ouderen hebben meer ervaring dan jongeren (kan ook seksueel bedoeld zijn)