Vijf jaar moesten we wachten op een nieuwe plaat van Absynthe Minded. Daarop wordt het gebrek aan echte nieuwigheden gecompenseerd door oerdegelijke nummers en bovenal veel aanstekelijke goesting om muziek te maken.

Een subtiel scheurende gitaar die verweven zit in opener / eerste single ‘The execution’ doet voor het eerst onze wenkbrauwen richting haarlijn klimmen. Na vijf stille jaren grijpt Absynthe Minded 2.0 niet terug naar de toegankelijke, afgeronde klanken van ‘As it ever was’, maar lijkt de band weer te willen rocken. Tweede single ‘Beam’ laat de gitaren dan weer links liggen en introduceert wat spaarzame elektronische klanken die deze klassieke Absynthe Minded-song opfrissen. Het sluit naadloos aan op het materiaal van de voorganger, alsof er in de afgelopen vijf jaar niks veranderd is.

Dat is er natuurlijk wel. Van het originele vijftal schieten enkel songschrijver Bert Ostyn en bassist Sergej Van Bouwel over. Ostyn ontbond in 2015 eigenhandig de voltallige band nadat er in 2013 al een pauze werd aangekondigd. Het gaf de frontman de ruimte om de vrij lauwtjes onthaalde soloplaat ‘No south of the south pole’ te maken. Die creatieve bevrijding bleek uiteindelijk vooral een harde confrontatie met zichzelf, en dus werd bij trouwe bassist Van Bouwel gepolst naar de mogelijkheid om het moederschip weer af te stoffen. Uit het soloproject kwam gitarist Toon Vlerick bij de bemanning, aangevuld met drummer Simon Segers (De Beren Gieren) en toetsenist Wouter Vlaeminck (Tomàn). ‘The pearl’ lijkt tekstueel naar dat herwonnen speelplezier te verwijzen – al kan het natuurlijk ook gewoon een liefdesliedje zijn.

Het titelnummer bewijst dat Bert Ostyn nog steeds steengoede popnummers kan schrijven. Wanneer hij zich halverwege de plaat echter beroept op de beeldspraak van hemellichamen (‘At first sight’) en lawines (‘Avalanche’), lijken zijn metaforen rechtstreeks uit de cliché-lade opgediept. De donkere elektronische sound van ‘Echo chamber’ en afsluiter ‘Surrender’ (die baslijn!) maken daarna gelukkig veel goed, en tonen een kantje van Absynthe Minded dat we in de toekomst graag vaker zouden terugzien. Op de rest van de plaat wordt er als vanouds rijkelijk gestrooid met meezingbare refreinen en dynamische passages.

Met ‘Jungle eyes’ laat Absynthe Minded resoluut de oorspronkelijke jazz-invloeden links liggen en worden er subtiel enkele elektronische elementen in het geluidspalet verwerkt. We krijgen geen hapklare hits zoals ‘Envoi’, al bewees de band in het verleden te kunnen scoren met minder voor de hand liggende nummers. Wie deze hernieuwde Absynthe Minded genoeg laat rijpen, ontdekt vast nieuwe favorieten. En zoals dat gaat bij de beste weerziens: je beseft pas dat je een band gemist hebt, wanneer je deze opnieuw ontmoet. Welkom terug, Absynthe Minded.

Absynthe Minded speelt dit najaar in heel Vlaanderen en omstreken, meer bepaald in Gent (10.11, Handelsbeurs, info & tickets), Brugge (11.11, Cactus Club, info & tickets), Parijs (14.11, Badaboum, info & tickets), Sint-Niklaas (17.11, De Casino, info & tickets), Antwerpen (18.11, De Roma, info & tickets), Amsterdam (21.11, Paradiso, info & tickets) en een reeds uitverkochte show in Het Depot op 01.12.